آیین سیزده به در
سیزده به در آخرین مراسم از آیین های نوروزی پس از گذراندن چند روز آداب و رسوم مانند خانه تکانی، چهارشنبه سوری، تحویل سال، سفره هفت سین و دید و بازدید است.
در این یک روز نیز ایرانیان از صبح خروس خوان تا شامگاه، آیین های مختلفی را برای گذراندن یک روز شاد در طبیعت انجام می دهند به طوریکه برخی از این مراسم قدمتی چندین ساله دارند.
آیین سیزده به در و ایرانیان قدیم
ایرانیان از روزگاران قدیم پس از دوازده روز جشن و شادی آن هم به یاد دوازده ماه سال، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخندهای میدانستند، به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و در حقیقت با این ترتیب رسمی بودن دوره نوروز را به پایان میرساندند.
ایرانیان از پیش از نوروز انواع دانهها را میکاشتند و هر دانهای که در طی این دوازده روز، بیشتر رشد میکرد آن را برای کاشت همان سال بهکار میبردند و فرض را بر این میگرفتند که اگر روزهای نوروزی به اندوه بگذرد همه سال به اندوه میگذرد و اگر آن را به شادی سپری کنند تا آخر سال شاد خواهند بود به همین دلیل تمام روز پایانی اعیاد نوروز را به شادی سپری میکرده و میکنند.
آیین سیزده به در اهالی خرم آباد
اما امروزه نیز با اینکه رسم به طبیعت رفتن در روز سیزدهم فروردین هنوز پابرجا مانده اما برخی دیگر از آداب و رسوم نیز به آن اضافه شده که هنوز خیلی از مردم به آن پایند هستند در کنار آن برخی دیگر از مردم ایران مانند اهالی خرم آباد و یا برخی دیگر از اقوام لر، به جای روز سیزدهم در روز چهاردهم فروردین به طبیعت میروند چون معتقدند که باید در روز سیزدهم اهالی غیر بومی به طبیعت رفته و آنها که بومی هستند یک روز پس از آنها شادی کنند به این ترتیب روز سیزدهم را که به سیزده غریب نامیده می شود در خانه میمانند. سابق براین رسم براین بود که مردم خرم آباد اولین شنبه سال جدید را همانند سیزده بدر برگزار میکردند.
ادامه مطلب در صفحه بعد:
تعجب میکنم که از کشتار ایرانیان توسط یهودی ها و فرار اونا به دشت صحرا در روز 13 صحبتی نشده 😐